© geoastrolog (რამაზ გიგაური)დღესდღეობით საკმაოდ ბევრმა ადამიანმა იცის, რომ ფსიქოლოგიის ერთ-ერთი წამყვანი ფიგურა შვეიცარიელი ფსიქოლოგი, ფსიქიატრი და ანალიტიკური ფსიქოლოგიის დამფუძნებელი კარლ გუსტავ იუნგი (26/07/1875 - 06/06/1961) ამავე დროს საკმაოდ კარგი ასტროლოგი იყო. მან შესანიშნავად შეძლო ფსიქოლოგიისა და ასტროლოგიის სინთეზი, კონკრეტულად კი ფსიქოლოგიაში ასტროლოგიური ცოდნის ჰარმონიულად გამოყენება.
საერთოდ, პირველად მეცნიერული ასტროლოგია-ფსიქოლოგიის კავშირის შესახებ კვლევა გერმანულენოვან ქვეყნებში (გერმანია, ავსტრია, შვეიცარია) დაიწყეს.
თანამედროვე მსოფლიოში ვინც პირველმა მიაქცია ყურადღება ასტროლოგიისა და ფსიქოლოგიის კავშირს, გერმანელი სწავლული-ფსიქოლოგი, მწერალი და ჟურნალისტი ოსკარ შმიცი (1873 - 1931) იყო. ასტროლოგია-ფსიქოლოგიის კავშირს იკვლევდნენ ასევე ბარონესა ოლგა ფონ ურგენ-შტერნბერგი, რომელიც საკმაოც ცნობილი ასტროლოგი იყო. ასევე ბარონი ჰერბერტ ფონ კლიოკლერი (1896 - 1950), რომელიც მთელი რიგი ფუნდამენტური ასტროლოგიური და ფსიქოლოგიური ნაშრომები შექმნა.
აშშ-ში იუნგის იდეების აქტიური პროპაგანდისტი იყო დეინ რედიარი (1895 - 1985), მან 1936 წელს დაწერა წიგნი "პიროვნული ასტროლოგია - ასტროლოგიური აღქმა თანამედროვე ფსიქოლოგისა და ფილოსფიაში".
XX საუკუნის დასაწყისისთვის ევროპაში იუნგი და შმიცი პარალელურად ავითარებდნენ იდეებს ასტროლოგიისა და ფსიქოლოგიის კავშირის შესახებ. ისინი ერთმანეთს ციურიხში შეხვდნენ და ამ შეხვედროს დროს შმიცზე იუნგმა და მისი იდეებმა საკმაოდ დიდი გავლენა მოახდინა. შმიცი გახდა იუნგის იდეების ყველაზე აქტიური ლიტერატურული პროპაგანდისტი (ამ დროს იუნგი არც თუ ცნობილი იყო ევროპაში).
1922 წელს შმიცმა საკუთარი და იუნგის იდეებზე დაყრდნობით დაწერა და გამოსცა ნაშრომი "ასტროლოგიის სული" (რომელიც 1930 და 1953 წლებში კიდევ ორჯერ გამოიცა), სადაც გამოთქმული იყო აზრი რომ ასტროლოგია არის ინსტრუმენტი, რომელიც შესაძლებელია ფსიქოლოგიაში წარმატებულად გამოიყენო.
თვითონ იუნგი საკუთარ გამოკვლევებში და კონსულტაციებში ასტროლოგიურ მეთოდებს ფართოდ იყენებდა. ასტროლოგიის მეთოდების გამოყენების აუცილებლობასთან იგი მიიყვანა სხვა და სხვა ხალხის ფსიქიკური აღქმის სინქრონულობისა და რეალობის ობიექტური პროცესების შესწავლამ, იმდენად რამდენადაც, ამ ფენომენს ასტროლოგია კოსმიური ბიორიტმების გათვალისწინებით ყველაზე უკეთესად ხსნიდა.
გაშიფრა რა ხუთასი ადამიანის ნატალური (დაბადების) ჰოროსკოპი, იუნგმა დაასკვნა, რომ სასიყვარულო პარტნიორების ჰოროსკოპებში ქორწინების წარმატებაზე ან წარუმატებლობაზე გავლენას ახდენდნენ მზისა და მთვარის განლაგება (ამ მეთოდს დღეს ასტროლოგიაში იუნგის მეთოდს უწოდებენ).
ამ თვალსაზრისიდან გამომდინარე იუნგი ასევე დაინტერესდა ჩინური კულტურით, კონკრეტულად კი "ი-ძინის" ტრაქტატით (ე. წ. "ცვლილებათა წიგნი", რომელსაც მეცნიერები ერთდროულად არის მიიჩნევენ ფილოსოფიურ, ფილოლოგიურ, მეტაფიზიკურ და მანტიკურ ნაშრომად, ასევე პოლიტიკისა და ლოგიკის სახელმძღვანელოდ). იუნგი თვლიდა რომ "ი-ძინი" დაფუძნებული იყო არა კაუზუალურ (მიზეზობრივ), როგორც ეს დასავლურ მეცნიერებაშია მიღებული, არამედ აკაუზუალურ, ანუ სინქრონულ პრინციპთან.
იუნგმა ასტროლოგიას შუსაუკუნეების მისტიკური საბურველი შემოხსნა და იგი მეცნიერული მანტიით შემოსა. იუნგს ხშირად სინქრონიზაციის მაგალითი მოჰყავდა (სხვათა შორის იგივე პრინციპით ხელმძღვანელობდა ცნობილი ფრანგი ასტროლოგი და წინასწარმეტყველი მიშელ ნოსტრადამუსი. იგი თვლიდა, რომელ ისტორიაში მოვლენები მეორდებოდა, რადგან ცის კაბადონზე კონკრეტული ასტროლოგიური კონფიგურაციის დროს მოხდარი მოვლენა მსგავსი იყო ადრე, მსგავსი ასტროლოგიური კონფიგურაციის დროს მოხდარი მოვლენისა).
იუნგმა ასტროლოგიურ სიმბოლოებში და უძველეს მითებში დაინახა არქეტიპების სისტემა, რომლებიც მისი შემოქმედების ერთ-ერთი მამოძრავებელი იმპულსი და მიმართულება გახდა.
იგი ცნობილ ფრანგ ასტროლოგთან და ალქიმიკოსთან ანდრე ბარბოსთან გაგზავნილ წერილში წერდა: "ასტროლოგია, როგორც კოლექტიური ქვეცნობიერი, რომელსაც მიმართავს ფსიქოლოგია, შედგება სიმბოლური კონფიგურაციებისგან: პლანეტები ხომ ეს იგივე ღმერთებია, სიმბოლო ქვეცნობიერი ძალაუფლებისა".
იუნგმა ფსიქოლოგია გაამდიდრა მრავალი ასტროლოგიური მეთოდით. მან იწინასწარმეტყველა, რომ XX საუკუნეში ასტროლოგია გახდებოდა მეცნიერების ერთ-ერთი ყველაზე განვითარებადი დარგი და ისწავლებოდა სხვა და სხვა სასწავლებლის კათედრაზე.
საერთოდ, პირველად მეცნიერული ასტროლოგია-ფსიქოლოგიის კავშირის შესახებ კვლევა გერმანულენოვან ქვეყნებში (გერმანია, ავსტრია, შვეიცარია) დაიწყეს.
თანამედროვე მსოფლიოში ვინც პირველმა მიაქცია ყურადღება ასტროლოგიისა და ფსიქოლოგიის კავშირს, გერმანელი სწავლული-ფსიქოლოგი, მწერალი და ჟურნალისტი ოსკარ შმიცი (1873 - 1931) იყო. ასტროლოგია-ფსიქოლოგიის კავშირს იკვლევდნენ ასევე ბარონესა ოლგა ფონ ურგენ-შტერნბერგი, რომელიც საკმაოც ცნობილი ასტროლოგი იყო. ასევე ბარონი ჰერბერტ ფონ კლიოკლერი (1896 - 1950), რომელიც მთელი რიგი ფუნდამენტური ასტროლოგიური და ფსიქოლოგიური ნაშრომები შექმნა.
აშშ-ში იუნგის იდეების აქტიური პროპაგანდისტი იყო დეინ რედიარი (1895 - 1985), მან 1936 წელს დაწერა წიგნი "პიროვნული ასტროლოგია - ასტროლოგიური აღქმა თანამედროვე ფსიქოლოგისა და ფილოსფიაში".
XX საუკუნის დასაწყისისთვის ევროპაში იუნგი და შმიცი პარალელურად ავითარებდნენ იდეებს ასტროლოგიისა და ფსიქოლოგიის კავშირის შესახებ. ისინი ერთმანეთს ციურიხში შეხვდნენ და ამ შეხვედროს დროს შმიცზე იუნგმა და მისი იდეებმა საკმაოდ დიდი გავლენა მოახდინა. შმიცი გახდა იუნგის იდეების ყველაზე აქტიური ლიტერატურული პროპაგანდისტი (ამ დროს იუნგი არც თუ ცნობილი იყო ევროპაში).
1922 წელს შმიცმა საკუთარი და იუნგის იდეებზე დაყრდნობით დაწერა და გამოსცა ნაშრომი "ასტროლოგიის სული" (რომელიც 1930 და 1953 წლებში კიდევ ორჯერ გამოიცა), სადაც გამოთქმული იყო აზრი რომ ასტროლოგია არის ინსტრუმენტი, რომელიც შესაძლებელია ფსიქოლოგიაში წარმატებულად გამოიყენო.
თვითონ იუნგი საკუთარ გამოკვლევებში და კონსულტაციებში ასტროლოგიურ მეთოდებს ფართოდ იყენებდა. ასტროლოგიის მეთოდების გამოყენების აუცილებლობასთან იგი მიიყვანა სხვა და სხვა ხალხის ფსიქიკური აღქმის სინქრონულობისა და რეალობის ობიექტური პროცესების შესწავლამ, იმდენად რამდენადაც, ამ ფენომენს ასტროლოგია კოსმიური ბიორიტმების გათვალისწინებით ყველაზე უკეთესად ხსნიდა.
გაშიფრა რა ხუთასი ადამიანის ნატალური (დაბადების) ჰოროსკოპი, იუნგმა დაასკვნა, რომ სასიყვარულო პარტნიორების ჰოროსკოპებში ქორწინების წარმატებაზე ან წარუმატებლობაზე გავლენას ახდენდნენ მზისა და მთვარის განლაგება (ამ მეთოდს დღეს ასტროლოგიაში იუნგის მეთოდს უწოდებენ).
ამ თვალსაზრისიდან გამომდინარე იუნგი ასევე დაინტერესდა ჩინური კულტურით, კონკრეტულად კი "ი-ძინის" ტრაქტატით (ე. წ. "ცვლილებათა წიგნი", რომელსაც მეცნიერები ერთდროულად არის მიიჩნევენ ფილოსოფიურ, ფილოლოგიურ, მეტაფიზიკურ და მანტიკურ ნაშრომად, ასევე პოლიტიკისა და ლოგიკის სახელმძღვანელოდ). იუნგი თვლიდა რომ "ი-ძინი" დაფუძნებული იყო არა კაუზუალურ (მიზეზობრივ), როგორც ეს დასავლურ მეცნიერებაშია მიღებული, არამედ აკაუზუალურ, ანუ სინქრონულ პრინციპთან.
იუნგმა ასტროლოგიას შუსაუკუნეების მისტიკური საბურველი შემოხსნა და იგი მეცნიერული მანტიით შემოსა. იუნგს ხშირად სინქრონიზაციის მაგალითი მოჰყავდა (სხვათა შორის იგივე პრინციპით ხელმძღვანელობდა ცნობილი ფრანგი ასტროლოგი და წინასწარმეტყველი მიშელ ნოსტრადამუსი. იგი თვლიდა, რომელ ისტორიაში მოვლენები მეორდებოდა, რადგან ცის კაბადონზე კონკრეტული ასტროლოგიური კონფიგურაციის დროს მოხდარი მოვლენა მსგავსი იყო ადრე, მსგავსი ასტროლოგიური კონფიგურაციის დროს მოხდარი მოვლენისა).
იუნგმა ასტროლოგიურ სიმბოლოებში და უძველეს მითებში დაინახა არქეტიპების სისტემა, რომლებიც მისი შემოქმედების ერთ-ერთი მამოძრავებელი იმპულსი და მიმართულება გახდა.
იგი ცნობილ ფრანგ ასტროლოგთან და ალქიმიკოსთან ანდრე ბარბოსთან გაგზავნილ წერილში წერდა: "ასტროლოგია, როგორც კოლექტიური ქვეცნობიერი, რომელსაც მიმართავს ფსიქოლოგია, შედგება სიმბოლური კონფიგურაციებისგან: პლანეტები ხომ ეს იგივე ღმერთებია, სიმბოლო ქვეცნობიერი ძალაუფლებისა".
იუნგმა ფსიქოლოგია გაამდიდრა მრავალი ასტროლოგიური მეთოდით. მან იწინასწარმეტყველა, რომ XX საუკუნეში ასტროლოგია გახდებოდა მეცნიერების ერთ-ერთი ყველაზე განვითარებადი დარგი და ისწავლებოდა სხვა და სხვა სასწავლებლის კათედრაზე.
No comments:
Post a Comment